۶ روش عمل جراحی فیستول مقعدی; مراقبت‌های بعد از عمل
فیستول یکی از بیماری های مقعدی دردناک است که با عفونت همراه است و تنها راه درمان آن عمل جراحی فیستول مقعدی است. این بیماری آزاردهنده به دلیل اتصال غیر طبیعی میان دو ارگان از بدن رخ می‌دهد و در اثر عفونت درمان نشده یا آبسه مقعدی ایجاد می شود. فیستول می‌تواند علائمی مانند درد، سوزش، خارش، خونریزی و… را به همراه داشته باشد.
برای آشنایی بیشتر با این بیماری و علائم و دلایل ایجاد آن، می‌توانید به صفحه فیستول چیست مراجعه کنید.
این عارضه با استفاده از درمان های خانگی و دارویی قابل درمان نیست، زیرا هنوز هیچ دارویی برای درمان این بیماری وجود ندارد. تنها راهکار قطعی برای درمان این بیماری استفاده از روش‌های جراحی و لیزر است. مهمترین روش های عمل جراحی فیستول به این شرح است:
عمل لیزر
بهترین روشی که تا به حال برای درمان این بیماری توصیه شده است؛ درمان فیستول با لیزر است. چرا که این روش یک عمل سرپایی و بدون بیهوشی است و نیازی به بستری شدن در بیمارستان و تحمل درد و خونریزی را نداشته و نتایج حاصل از آن نیز تضمینی و بدون احتمال بازگشت بیماری است.
فیستولوتومی
فیستولوتومی رایج ترین روش برای درمان فیستول به روش جراحی است. تا حدی که ۸۵ الی ۹۵ درصد از موارد جراحی‌های فیستول به روش فیستولوتومی انجام می‌شود.
در این روش جراحی، برش باز در تمام طول مسیر زده می شود تا پوست و عضله آسیب دیده باز شده و اجازه ترمیم از داخل به خارج داده شود. پس از گذشت یک الی دو ماه زخم بهبود یافته و تبدیل به شیار خواهد شد.
تکنیک ستن
تکنیک استن در موارد پیچیده تر که قسمت بالایی و نیز قسمتی از عضله را نیز درگیر نموده کاربرد دارد. در این روش یک نخ باریک یا لوله تخلیه مخصوص در مجرای فیستول قرار داده می‌شود تا عفونت و چرک به طور کامل تخلیه شود. این روش ۶ الی ۱۲ هفته به طول می انجامد و پس از آن در صورت لزوم عمل فیستول انجام می شود.
این روش اغلب برای افرادی با فیستول‌های پیچیده تر که در معرض خطر بی اختیاری قرار دارند، کاربرد دارد. در گذشته استن با نخ کتان و یا موی دم اسب انجام می شد.
فلپ آدوانسمنت
در روش فلپ این بیماری را با استفاده از بافت و یا پوست اطراف مقعد ترمیم می کنند. این روش در مورد افرادی با فیستول های پیچیده تر که در معرض بی اختیاری قرار دارند، کاربرد دارد. میزان عود پس از درمان به روش فلپ ۵۰% گزارش شده است. ابتلا به بیماری های خاص مانند کرون شانس عود مجدد را بیشتر افزایش می‌دهد. همچنین درصدی از افراد درمان شده به روش فلپ دچار بی اختیاری خفیف شده اند.
پلاگین بیولوژیکی
در این روش عمل فیستول با استفاده از مخاط روده انسان، پلاگین مخروطی ساخته می شود. هدف از این کار جلوگیری از باز شدن مجرای داخلی این عارضه است. این پلاگین با استفاده از بخیه به سر داخلی فیستول متصل می شود. بافت جدید در اطراف پلاگین رشد می کند.
این روش جراحی فیستول خطرات و عوارضی مانند بی اختیاری را به دنبال ندارد. میزان موفقیت بعد از درمان ۸۰% گزارش شده است اما اطلاعات دقیقی در رابطه با خطر عود بلند مدت این روش در دسترس نیست. پلاگین نیازمند بستری در بیمارستان بوده و عوارض احتمال آن شامل درد، آبسه و جابه جایی پلاگین است.
چسب فیبرین
این روش کمتر تهاجمی درمان فیستول شامل تزریق چسبی مخصوص داخل مجرای این بیماری به منظور پر کردن آن و نیز بخیه زدن قسمت خارجی این عارضه است. این امر موجب می‌شود بافت های این بیماری به یکدیگر پیوند خورده و از داخل به خارج ترمیم شوند.
این روش ساده، امن و بدون درد است. همچنین این روش بدون ایجاد عوارضی مانند بی اختیاری مدفوع است. عیب این روش نتایج ضعیف آن است. میزان موفقیت اولیه درمان این عارضه با چسب فیبرین در حدود ۷۷% است ولی در طی ۱۶ ماه این موفقیت به ۱۴% کاهش می یابد.
۶ روش عمل جراحی فیستول مقعدی; مراقبت‌های بعد از عمل - درمان کلینیک
Comments
Post a Comment